IT  AIN'T NECESSARILY SO!

"มันไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น   ก็ได้  "นี่นา !!!

​

หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับคำคำนี้  ที่จะเกิดขึ้นในความคิดเราบางช่วงเวลา ในขณะที่เรากำลังจะเกิดการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ  ไม่ว่าจะเป็น การทำอาหาร การสร้างเทคโนโลยีใหม่ๆ   รวมไปถึงการสร้างแนวดนตรีต่างๆในสไตล์ที่ไม่เหมือนกัน นี่จึงเป็นคำที่ผมคิดว่า   ดนตรีนั้นมันไม่จำเป็นจะต้องเป็นแนวใดแนวหนึ่ง   แต่มันสามารถนำมาผสมกับอีกแนวหนึ่งได้   ซึ่งมันก็น่าจำออกมาได้ดีเลยทีเดียว      ผมจึงคิดว่า สิ่งที่เราคุ้นเคย หรือสิ่งที่จำเป็นกับตัวเรา    บางครั้ง "มันไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น" ก็ได้

​

Recital ของผมในครั้งนี้ได้แนวคิดจากการที่ได้ดูวิดีโอคอนเสิร์ตของ Robbie williams  แล้วเขาได้นำเพลง  One for My Baby มาขับร้องใน สไตล์ Jazz  ผมเลยได้ไอเดียว่า ดนตรีนั้นก็เป็นเสียงที่มหัศจรรย์  มีหลายประเภท  แต่ถ้าผมนำดนตรีมารวมกันได้  มันก็คงจะสร้างความมหัศจรรย์เพิ่มให้กับ Recital ของผมได้   นี้จึงเป็นที่มาของ Recital ของผม

​

ตัวผมนั้นชอบฟังดนตรีที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น ป๊อป คลาสสิค แจ๊ส  ลูกทุ่ง ลูกกรุง หรือแม้แต่เพลง สุนทราภรณ์ ที่ผมฟังดนตรีหลากหลายนั้นส่วนหนึ่งมาจากการที่ต้องทำงาน  แต่อีกส่วนหนึ่งมันกลับทำให้ผมได้ค้นพบว่า พอลองได้ฟังดนตรีในแต่ละแนว จะมีเอกลักษณ์เฉพาะในตัวดนตรีนั้นๆ เช่น ดนตรีป๊อปนั้นจะใช้คอร์ดน้อยๆเน้นทำนองให้ติดหู  ดนตรีแจ๊สจะเน้นการใช้คอร์ดแทนและการ Improvise หรือถ้าเป็นดนตรีลูกทุ่งจะเน้นเสียงร้องให้มีการใช้ลูกคอหรือลูกเอื้อนเพือให้เป็นแบบเฉพาะของลูกทุ่ง เป็นต้น และหลังจากที่ได้คุยกับอาจารย์อโณทัยในเรื่องการค้นหาหัวข้อ   อาจารย์เปิดคลิปการแสดงของ Robbies Williams ที่เค้าได้แสดงคอนเสิร์ตโดยการนำบุหรี่มาสูบแล้วเล่นเพลง One For My Baby เป็นเสมือนกับว่าเค้าได้นั่งอยู่หน้าบาร์เหล้า เเล้วระบายความในใจให้กับคนดูคล้ายๆกับคนดูเป็นบาร์เทนเดอร์ จึงทำให้เกิดหัวข้อใน Recital ของผม ก็คือ  It Ain’t Necessarily So! หมายความว่า มันไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นก็ได้ หรือ ดนตรีมันไม่จำเป็นจะต้องเล่นแค่สไตล์เดียว ไม่จำเป็นต้องเล่นให้คนฟังฟังอย่างเดียว เราให้คนฟังฟังสิ่งที่เราอยากนำเสนอ It Ain’t Necessarily So! คือสิ่งที่ผมอยากนำเสนอใน Recital 

​

ในการแสดงของผมนั้นคือการนำเพลงป๊อปมาผสมผสานกับเพลงคลาสสิค   ซึ่งมันไปด้วยกันได้อย่างแน่นอน แต่การที่จะทำให้เพลงคลาสสิคและเพลงป๊อปนั้นไปด้วยกันได้อย่างลื่นไหลนั้น  มันก็ไม่ใช่อะไรที่ทำได้ง่าย และนี่คือเป้าหมายที่ผมจะนำทั้ง 2 ไสตล์มาใส่รวมกันใน Recital ของผม

 

ผมคิดว่า “ความยืดหยุ่น” นั้นหากเปรียบกับสังคม ผมคิดว่าน่าจะคือการให้อภัยกัน   แต่หากนำมาอยู่ในดนตรีผมคิดว่า “ความยืดหยุ่น” คือ “การให้พื้นที่เฉพาะทางของดนตรี”   โดยที่ไม่มีการยึดติดในรูปแบบเดิมๆอีก สามารถสร้างความหลากหลายทางสไตล์ดนตรีได้มากกว่า 1 สไตล์  การค้นพบ Recital ของผมในครั้งนี้ก็คือ “ความยืดหยุ่น” 

​

ถ้าการสร้างดนตรีในแบบของตัวเอง  สามารถจะทำให้ทุกคนได้มีความสุขและสนุกไปกับมัน  โดยที่ไม่ยึดติดในรูปแบบเดิมและเปิดใจยอมรับกับสิ่งใหม่  เท่านี้ผมก็คิดว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะเป็นเสียงสะท้อนในงาน Recital ของผม แล้วผลสะท้อนของการค้นพบก็จะกลายเป็นการสร้างสรรค์งานดนตรีให้เกิดขึ้นจริงได้ตามที่เราต้องการ